Хятадын Засгийн газар 2025 онд эдийн засгийн өсөлтийг 5 орчим хувьд хүргэх зорилт тавьсан байна.   Энэ зорилтыг хэрэгжүүлэхийн тулд дараах арга хэмжээг төлөвлөжээ. Үүнд,

 • Ажлын байр нэмэгдүүлэх: Хотуудад 12 сая орчим шинэ ажлын байр бий болгох, ажилгүйдлийн түвшинг 5.5 орчим хувьд барих. 

 • Инфляцийн хяналт: Хэрэглээний үнийн индексийг жил бүр 2 орчим хувиар өсгөх. 

 • Гангийн үйлдвэрлэлийн хязгаарлалт: Хэт их үйлдвэрлэлийг бууруулах, зах зээлийн тэнцвэрийг хадгалах, нүүрстөрөгчийн ялгарлыг багасгах зорилгоор түүхий гангийн үйлдвэрлэлийг хязгаарлах. 

Дэлхийн банкны таамаглалаар, Хятадын эдийн засгийн өсөлт 2025 онд 4.5 хувь байх төлөвтэй байгаа нь өмнөх таамаглалаас өндөр үзүүлэлт юм.   Эдгээр төлөвлөгөө, таамаглал нь Хятадын эдийн засгийн тогтвортой өсөлтийг хангах, дотоодын эрэлт хэрэгцээг нэмэгдүүлэх, бүтцийн шинэчлэлийг үргэлжлүүлэхэд чиглэгдэж байна.

Анхаарах өнцөг:

Эндээс нэг зүйлийг анхааралтай ажиглаж, тохирсон арга хэмжээ авах хэрэгтэй болж байна. Энэ бол Хятадын гангийн үйлдвэрлэл яваандаа саарах төлөв юм. Гангийн үйлдвэрлэл саарна гэдэг нүүрсний экспорт буурна гэж бидэнд шууд орчуулагдана.

Эдийн засгийн шинжээчид Хятадын нургилсан том өсөлт саарах магадлал хэтдээ өндөр бий. Хүчээр нэг нам, нээлттэй зах зээл гэсэн бодлогыг барьж байгаа ч дэлхий даяарчлагдаж, олон ургалч үзлийг хорих бодлого тийм урт үргэлжилнэ гэж харахгүй байна. Хятад хүн амын өсөлтөө дэмжих зоригоор өөрийнхөө аварга том нөөцөөр 8 жил хүртэл хугацаанд ДНБ-ий өсөлтөө хадгалсаар байна гэж таамаглаж байна. Энэ хугацаанд нүүрсний экспортыг үнэ нь буурсан ч хурдан худалдах шаардлага тулгарч байна. Үүний тулд төмөр замын холболтыг яаравчлах эрэгтэй. Өнөөгийн их олон баримтаас ОХУ Хятадын нүүрсний зах зээлийн гол нийлүүлэгч болох төлөв тод анзаарагдаж байна.

Дараагийн нэг шийдэх асуудал эдийн засгийн бодитойгоор солонгоруулах. Технологийн шийдлээр ашигт малтмалын эрэлтийг яваандаа хязгаарлана. Иймд хоёр том гүрний дунд байрлалтай Монгол Улс том үйлдвэрлэгч болох амбийц тийм ч эхний ээлжийн асуудал биш. Иймд худалдаа үйлчилгээ, аялал жуулчлал, хүнсний бүтээгдэхүүний үйлдвэрлэл, хөнгөн үйлдвэрлэлийн салбараа түлхүү хөгжүүлэх шаардлага тулгарч байна. Ноолууран бүтээгдэхүүн, ноосон эдлэл, арьс ширний сайн боловсруулах үйлдвэр гээд байнгын эргэлдэх хэрэгцээг хангадаг экспортын үйлдвэрүүд одоо л амилах цаг. Хүнсний бүтээгдэхүүнд ч гэсэн энэ их импортын барааг цэгцэлж, тусгаар улсын бодлогын хэмжээнд барих цаг хэдийнэ болчихсон.

Харин аялал жуулчлал биднээс алсраад байгаа. Хэт үнэтэй тарифууд үзүүлж, харуулах зүйл багатай, бүс нутагт өрсөлдөгч олон гарч ирсэн гээд хөрш хоёр орон нэмэх нь Солонгос гэдэг аялал жуулчлал яваад “ өндөр төлбөр төлдөг” орны аялагчид Монголыг алгасах болсон. 

Дараагийн шийдэх гол ажил мэдээж цахилгаан эрчим хүчний эх үүсвэрээ ядах нь ээ Ү цахилгаан станцаа яаралтай барихгүй бол бодит өсөлт “ашигт малтмал” гэдэг ганц “автортай” л яваад байна.

Тэгээд мэдээж татвар, цалин хоёр дээр  “том реформ” хийхгүй бол хичнээн залуусыг сургаж, сайхан боловсрол олгоод, эсвэл чадалтай залуус нь бүл тусгаарлаж ААН байгуулж гарсан ч эргэж шантраад эндээс дайжаад байна.